आलों तुझे मंदिरीं सुंदरी, इच्छा कर अमुची पुरती ।
पहा मनुष्याकडे, नको ठेउं दृष्ट गडे द्रव्यावरतीं ॥धृ०॥
झाला जनिं बोभाट आगाजा सुंदर स्वरुपाचा भारी ।
प्रसिद्ध जनवार्तेंत ऐकली कीर्त तुझी कर्णद्वारी ॥
मोहनिरूप निर्माण सखे, तुज केलें विधेनें निर्धारीं ।
आधिन करून सर्वत्र ठेविलें त्वां पुरुष आपुले आहारीं ।
राजमान्य लक्षणें तवांगीं लक्ष्मीचीं चिन्हें सारीं ।
काय दुसर्‍या बापुडया तुजपुढें रुपवंत्या सार्‍या नारी ! ।
अशि सुगर गुणवान अवडलिस तूं अंत:कर्णामाजीं ।
चित्तायोग्य पाहुन तुजवर्ती खुष अमची झाली मर्जी ।
बळे पडत नाहीं गळां, सखे सुखसंतोषें व्हावें राजी ।
विषयामृत हें पाजी, तुसाठीं पंचप्राण आमचे झुरती ॥१॥
नाही आवड दुसरी, वेधलें मन सखे सौंदर्यातें ।
तुला पाहिल्यापासुन विषयचळ अति सुटला सर्वांगातें ।
आशाभंग, मन विरस नये करूं, स्नेहमार्गें चालिव नातें ।
नको आमचें मन मोडूं, यामधें काय तुझें तरि जातें ? ।
मृगजळवत्‌ हा व्यर्थ मानवी जन्म, पहा शोधुन पुरतें ।
जोड स्नेहाची करी, सांचलें द्रव्य कोणापाशिं राहतें ? ।
लक्ष देऊन शब्दाकडे सखे, गोष्ट ऐक आमचे मनची ।
उघड पुसावें कसें ? आहेस तूं स्त्री मोठया श्रीमंताची ।
लौकिकांत नाणितां योजना कर सत्वर एकांताची ।
आशा पुरव ही आमचि, अलि गडे विषयसमुद्राला भरती ॥२॥
कां विचारीं पडलिस ? कोणते अर्थीं भय वाटे तुजला ? ।
असें उगेच बसल्यानें मुक्याची खुण समजेल कैशी आम्हांला ।
रात्र उजाडूं पाहे बोलतां, अमृतकर अस्ता गेला ।
नये वक्त हा फिरून, अजुन तरि पहा पूर्तता लाभला ।
जाहाली पहाटेची हवा, प्रभंजन थंड सखे शीतळ आला ।
केवढा वेळ पहावी वाट तरि ? अंगिं मदन चंचळ झाला ।
आतां न करी उशिर सखे, ऊठ, चल मंदिरिं लवलाही ॥
इतर सुखाचे परिस विषयसुख, याला सर दुसरी नाहीं ॥
तुला सांगणें हवें कशास्तव ? मन देतच आहे ग्वाही ।
मुखचंद्राकडे पाहिं आमच्या, कां लाजिर केली वृत्ती ? ॥३॥
किति पर्यायें करुन तुला अम्हि पढवियले जैशी मैना ।
अजुन घडी पहिलीच अंतरीं, कसा तुझे मनिं द्रव येइना ? ।
जिव तोडून जिवलगे सांगतों तरि तुला उपतिष्ठेना ।
अम्हि तर अति अत्याधिर, वेडे झालों नवतीच्या रसपाना ।
बोल तर एकदां आम्हांसी शब्द सखे लाजिरवाणा ।
तेवढयानेंच मन शांत करुन मग जाऊं आपल्या स्वस्थाना ।
भीड सख्याची पडतांच सखीनें कृतनिश्चय मनाचा केला ।
तयारून मंदीर आवघें सखा एकांतामधें नेला ।
सावकाश नवतिचा लुटा भर, अशी रजा दे सखयाला ।
होनाजी बाळा म्हणे, मारला ठाव अखेरिस बेशर्थी ॥४॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel

Books related to लावणी


चिमणरावांचे चर्हाट
नलदमयंती
सुधा मुर्ती यांची पुस्तके
श्यामची आई
झोंबडी पूल
सापळा
अश्वमेध- एक काल्पनिक रम्यकथा
गांवाकडच्या गोष्टी
खुनाची वेळ
अजरामर कथा
कथा: निर्णय
रत्नमहाल
लोकभ्रमाच्या दंतकथा
पैलतीराच्या गोष्टी
मृत्यूच्या घट्ट मिठीत