ये ग ये सखे पलंगावरती ।
जिव धीर न धरती ॥धृ०॥
गोरा देह ओतीव कंचन कैसी । जशी उंच मुकेसी
भरलें तारुणपण आलें शिगेसी । कधीं भोगुं देसी ?
अवघ्या नारींची रूपें दिपविसी । तुं पद्मिणवंशी
उचलुन घ्यावी कडेसीं । कांहिं मग नको, वासना मरती ॥१॥
तुझी ग गोड प्रीत मोठी कळली । जशी जिलबी तळली
पाहतां दिव्यानन, दृष्टी वितळली । मति अमची चळली
अवघ्या भोगुन तूं मात्र वेगळाली । तीच आज मिळली
दैवी प्रीतिरस गळली । जाते घडि सुखाची सरती ॥२॥
फिरलें मन, तुजला गडे राखावी । कशि तरि टाकावी ?
प्राणीमात्रानें वाखाणावी । चांगली म्हणावी
घालुन दरवडा ग चोरुन न्यावी । कुलपीं ठेवावी
अजुन किती विनवावी ? । देखुन तुला लोक बावरती ॥३॥
केवळ बोलणें रसिक रसवाणू । जशि मंजुळ वेणू
धरिलें ब्रीद्र, हें नको लटकें मानूं । कां करसी नानू ?
होनाजी बाळासी नये अनमानूं ।
विषयाची अशी सारा दिवस वानुं ।
बसली चरक जिव्हारीं पुरती ॥४॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel

Books related to लावणी


चिमणरावांचे चर्हाट
नलदमयंती
सुधा मुर्ती यांची पुस्तके
श्यामची आई
झोंबडी पूल
सापळा
अश्वमेध- एक काल्पनिक रम्यकथा
गांवाकडच्या गोष्टी
खुनाची वेळ
अजरामर कथा
कथा: निर्णय
रत्नमहाल
लोकभ्रमाच्या दंतकथा
पैलतीराच्या गोष्टी
मृत्यूच्या घट्ट मिठीत