येतील स्वामी कधीं कधीं ? ।
यासाठीं धाय धाय रडते बसुन अंगणामधीं मधी
फार दिवस जाउनी, गेले तरि कोणिकडे ? ।
येत्याजात्याला पुसते, पर कोणी सांगेना सुधी सुधी
संसारामधें अम्ही दोघेजणे, नाहीं तिसरे कोणी ।
त्यांतुन ते दुरदेशिं राहिले, मला टाकिली जुदी जुदी ॥२॥
रात्र होत दिड प्रहर, औशिचा मदन पेटतो जेव्हां ।
तें संकट वैर्‍यास नसावें, मी धरुं किती अवधी अवधी ? ॥३॥
मी सख्याला फार अवडती प्राणाहुन पलिकडे ।
कसें झालें भगवंता न कळे, नवल घडविता विधी विधी ॥४॥
कांहिं दिशिं घरधनी आले, मग होनाजी बाळा म्हणे ।
असाच निश्चय ठेव निरंतर सखे पतीच्या पदीं पदीं ॥५॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel

Books related to लावणी


चिमणरावांचे चर्हाट
नलदमयंती
सुधा मुर्ती यांची पुस्तके
श्यामची आई
झोंबडी पूल
सापळा
अश्वमेध- एक काल्पनिक रम्यकथा
गांवाकडच्या गोष्टी
खुनाची वेळ
अजरामर कथा
कथा: निर्णय
रत्नमहाल
लोकभ्रमाच्या दंतकथा
पैलतीराच्या गोष्टी
मृत्यूच्या घट्ट मिठीत