बीज तसे अंकूर भासलिस, गुण घेउनि उठले ।
सकळ रुपाचें तेज सखु तुझ्या वदनीं एकवटलें ॥धृ०॥
मीपण मिरवुनि सदा नुरे जें नटपणांत नटलें ।
तुझे नटपणापुढें तयाचें मन संशय फिटले ।
किंचित्‌ न फुटे भ्रम अशा या वृत्ती संधींत ठसले ।
उभे थव्याचे थवे पाहुनी तुज ह्रदयीं चाठकले ॥१॥
अमरपुरीचा सुमुदाय तुझा ग नारी भाव दिसला तसा ।
साधुनी पाहतां हावभाव जिकडे डाव पावे (?) असा ।
फोडुनी चित्तांतील भाव बसविला आव न कळे असा ।
नाहीं याचा भंरवसा रसा नेशिल ह्रदय बहाली ॥२॥
येवढी चांगट असुन राखिले त्या वजन आपल्या ।
तिळतुल्य तव स्वरूप पाहुन तुज आपल्या ।
आधीं विषयवासना जयाच्या सर्वांगी तिपल्या ।
त्या पश्चात्तापाच्या योगें विरहित तप तिपल्या ।
तसेच तव सदगुणे दुर्बुद्धी समूळ खपल्या ।
मनशांतीच्या बळे कल्पना तूं रंगीच्या वपल्या (?) ॥३॥
निर्मळ गंगेचें नीर तसें मन स्थीर दिसलें तुझें ।
मधें मळाजळ समिर वाटतें क्षीर प्रियकर रसे ।
तद्वत तव देहास धीर बहुत गंभीर स्नेहरसें ।
होनाजी बाळा म्हणे, अशी पाहुं वृत्ती घाली असे ॥४॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel

Books related to लावणी


चिमणरावांचे चर्हाट
नलदमयंती
सुधा मुर्ती यांची पुस्तके
श्यामची आई
झोंबडी पूल
सापळा
अश्वमेध- एक काल्पनिक रम्यकथा
गांवाकडच्या गोष्टी
खुनाची वेळ
अजरामर कथा
कथा: निर्णय
रत्नमहाल
लोकभ्रमाच्या दंतकथा
पैलतीराच्या गोष्टी
मृत्यूच्या घट्ट मिठीत