“नवीच रांड गळां पडली कोण ? ।
खरें सांग मजप्रती ? नाहींतर देइन प्राण ॥धृ०॥
कोण्या स्थळीं आज विलास केला ? ।
‘मागें येतों परतुनी’ बरीच भुलथाप देउनी गेला ।
केवळ तुम्ही पुष्पाचा झेला ।
मुखचुंबन सवतीचें रुतलें एकदंत झाला ।
सख्या मशिं सत्यवचन बोला ।
नेत्र दिसती आरक्त, कोठें कैफांत धुंद झाला ? ।
हा ऐसा इष्क राव तुम्हां लागला कुठून ? ।
नित नवीच रांड एक रोज पाह्तां उठून ।
मी असतांना परकीवर पडतां झटून ।
हटून दूर बसा कीं मजींत ।
नष्ट जात पुरुषाची कळून आली पुरतीच बेइमान” ॥१॥
“ऐक नारी, खरी आमची गोष्ट ।
बाळपणींचा मैत्र, त्याची कधीं नव्हती झाली भेट ।
काल अवचित पडली गांठ ।
त्यानें नेलें घराप्रत, नारी, तूं नको मानूं खोटं ।
वाढिलें पंचामृत ताट ।
भोजन झाल्यावर डाव मांडिला सारीपाट ।
असे खेळ खेळतां रात्र झाली चार प्रहर ।
जागृतीमुळें नेत्रावर चढलें जहर ।
दे पलंग टाकून, येते झोपेची लहर ।
लहरीवर येती लहरी जाण ।
नको छळूं मजप्रति, घडीभर होऊं दे निद्राशयन” ॥२॥
“बराच करूं शिकलासी मनधरणी ।
बोलणें मानभावाचें, कळून आली कसाबाची करणी ।
काल सवत पाहिली म्या दुरुनी ।
जात होती पाण्याला घागर उदकाची भरूनी ।
चल हो, दाविते मनगट धरुनी ।
मग पहाल खालीं, हात जोडूं लागला तिच्या चरणीं ।
अशी रांड तुम्हांला कोण मिळाली मुढ ? ।
तिच्यापुढें राव करितां लई गोष्टीची गडबड ।
हे रंगढंग चालणार नाहींत माझ्यापुढं ।
वोढे सवतीचे आज घेइन ।
भल्या बापाची लेक कधीं न मी उगीच राहीन ” ॥३॥
“नको करूं झाला बोभाट ।
तमासगिर मिळतील बरे जनलोकाचा थाट ।
समजलीस मजला तूं रागीट ।
तुझी आण आजपासून जाईना परकीच्या इथं ।”
वस्ताद सगनभाऊ म्हणे गुणीजन ।
उभयतां रंग मिळालें मन, लक्ष लावूनी ऐका ध्यान ।
सदा गात भजनांत बजाबा गातो अज्ञान ॥४॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel

Books related to लावणी


चिमणरावांचे चर्हाट
नलदमयंती
सुधा मुर्ती यांची पुस्तके
श्यामची आई
झोंबडी पूल
सापळा
अश्वमेध- एक काल्पनिक रम्यकथा
गांवाकडच्या गोष्टी
खुनाची वेळ
अजरामर कथा
कथा: निर्णय
रत्नमहाल
लोकभ्रमाच्या दंतकथा
पैलतीराच्या गोष्टी
मृत्यूच्या घट्ट मिठीत