इति भागवतान् धर्मान् शिक्षन् भक्त्या तदुत्थया ।
नारायणपरो मायामञ्जस्तरति दुस्तराम् ॥३३॥
ऐशी भागवतधर्मस्थिति । शरण जाऊनि सद्गुरूप्रति ।
अभ्यासावी भगवद्भक्ति । तैं मायेची शक्ति बाधूं न शके ॥६१५॥
माया वेदशास्त्रां अनावर । ब्रह्मादिकां अतिदुस्तर ।
ते सुखें तरती भगवत्पर । हरिनाममात्र-स्मरणार्थें ॥६१६॥
हरिनामाच्या गजरापुढें । माया पळे लवडसवडें ।
यालागीं तरणोपावो घडे । सुख सुरवाडे हरिभक्तां ॥६१७॥
परात्पर नारायणाची माया । भजतां नारायणाच्या पायां ।
सुखेंचि तरिजे गा राया । त्या भजनउपाया सांगितलें ॥६१८॥
मायातरणोपायस्थिति । राया तुवां पुशिली होती ।
तदर्थीं मुख्य भगवद्भक्ति । जाण निश्चितीं नृपनाथा ॥६१९॥
भक्तीपाशीं नित्य तृप्ति । भक्तीपाशीं नित्यमुक्ति ।
भक्तीपाशीं भगवत्प्राप्ति । मायानिवृत्ति हरिभजनें ॥६२०॥
हरिनामभजनकल्लोळें । माया जीवित्व घेऊन पळे ।
भक्त तरती बाळेभोळे । हरिभजनबळें महामाया ॥६२१॥
करितां नरायणाची भक्ती । निजभक्त सुखें माया तरती ।
ते नारायणाची मुख्य स्थिती । स्वयें चक्रवर्ती पुसतु ॥६२२॥
