क्षुत्तृट्त्रिकालगुणमारुतजैव्ह्यशैश्न्यानस्मानपारजलधीनतितीर्य केचित् ।
क्रोधस्य यान्ति विफलस्य वशं पदे गोर्मज्जन्ति दुश्चरतपश्च वृथोत्सृजन्ति ॥११॥
प्राणायामें प्राणापानीं । निजप्राणातें आकळोनी ।
वात वर्ष शीत उष्ण साहोनी । जे अनुष्ठानीं गुंतले ॥६९॥
क्षुधे तृषेतें नेमूनी । जिव्हा शिश्न आकळोनी ।
मज कामातें जिंतिलें मानूनी । निष्कामाभिमानी उन्मत्त ॥१७०॥
अल्प अपमानाहातीं । जे क्रोधासी वश होती ।
ते शाप देऊनि तपसंपत्ती । व्यर्थ नागविती निजनिष्ठा ॥७१॥
सकामाच्या अनुष्ठाना । मज कामसंगें स्त्रक्चंदना ।
भोग भोगिती स्वर्गांगना । अमृतपाना प्राशिती ॥७२॥
त्या मज कामातें उपेक्षिती । आणि क्रोधासी वश होती ।
ते निजतपा नागवती । शापदीप्तिअनुवादें ॥७३॥
जे अपार सागर तरती । ते गोष्पदोदकीं बुडती ।
तेवीं मज कामातें जिणोनि जाती । तेही नागविजेति निजक्रोधें ॥७४॥
मज कामाची अपूर्ण कामवृत्ति । तेचि क्रोधाची दृढ स्थिति ।
काम क्रोध अभक्तां बाधिती । हरिभक्तांप्रती तें न चले ॥७५॥
तुझ्या भक्तांप्रती जाण । न चले कामक्रोधादि बंधन ।
तो तूं भक्तपति नारायण । तुज आमुचें कामपण केवीं बाधी ॥७६॥
नेणतां तुझा महिमा । आम्ही करूं आलों निजधर्मा ।
तुजपासीं नित्य निजक्षमा । पुरुषोत्तमा कृपाळुवा ॥७७॥
