यद् यद् धर्मरतः सङ्गाद् असतां वाजितेन्द्रियः ।
कामात्मा कृपणो लुब्धः स्त्रैणो भूतविहिंसकः ॥२७॥
सहज प्राणी कामासक्त । प्राप्तकामें अतिलुब्ध होत ।
काम न पवतां दीनचित्त । स्वभावो नित्य जीवांचा ॥६५॥
ऐशिया स्वभावनिष्ठासी । जरी संग होय असंत पुरुषेंसीं ।
तरी रति वाढे अधर्मासी । अकर्मासी प्रवर्ते ॥६६॥
चंचलत्वें मर्कट मन । त्यासी असत्संग-मदिरापान ।
कामवृश्चिकें दंशिलें जाण । तेव्हां वर्तन यद्वातद्वा ॥६७॥
पिशाहातें धेंडेवाळी । दीधल्या तो सर्वत्र जाळी ।
तेवीं असत्संगें करी होळी । स्वधर्म समूळीं जाळिती ॥६८॥
बाळकाहातीं दीधलें शस्त्र । खोंचितां न म्हणे आप पर ।
छेदी आपुलेंचि शरीर । हितविचार तें नेणे ॥६९॥
जेवीं जानी अवतरे देव्हारा । तिच्या तोंडा नाहीं वाढावारा ।
कां बहुरूप्याच्या दिगंबरा । नाहीं थारा वैराग्या ॥५७०॥
तैसा असत्संगें खरा । घाली दंभाचा पसारा ।
नाहीं विवेकाचा थारा । कामशास्त्रा प्रवर्ते ॥७१॥
कामशास्त्रें अतिकाम । कामास्तव योजी अधर्म ।
अधर्मास्तव अकर्म । निंद्य धर्म आचरे ॥७२॥
निंद्य धर्माचा संयोग । यासी मुद्दल लुब्धभोग ।
लुब्धभोगामाजीं चांग । अधर्म साङ्ग सविस्तर ॥७३॥
अधर्म वाढतां उभारा । परद्रव्य आणि परदारा ।
याचिलागीं शरीरा । उपायद्वारा कष्टवी ॥७४॥
अंगनेलागीं अति दीन । स्त्रीध्यानें होय स्त्रैण ।
स्त्री साधावया जाण । भूतहनन आरंभी ॥७५॥
