कर्मभिगृहमेधीयैरिष्ट्वा मामेव भक्तिमान् ।
तिष्ठेद्वनं वोपविशेत् प्रजावान् वा परिव्रजेत् ॥५५॥
गृहीं असोनि आश्रमस्थितीं । ज्यासी मुख्यत्वें भगवद्भक्ती ।
त्यासी आश्रमांतरप्राप्ती । न लगे निश्चितीं मद्भक्तां ॥८॥
तेंचि माझें कैसें भजन । स्वाहा स्वधा यज्ञदान ।
जें जें येथें अर्पे जाण । तें तें मदर्पण निश्चित ॥९॥
काळीं अकाळीं सर्वथा । भजनीं पालट नाहीं चित्ता ।
ऐशी ज्या गृहस्थाची अवस्था । तेणें असावें सर्वथा गृहाश्रमीं ॥५१०॥
ज्या कर्माची अतिआसक्ती । आणि विषयांची अनासक्ती ।
नाहीं ज्ञानयुक्त निजशांती । त्यासी वानप्रस्थीं । अधिकारु ॥११॥
ज्यासी विरक्ति शांति ज्ञानस्थिती । करतळामळक हस्तप्राप्ती ।
त्यासी संन्यासग्रहणस्थिती । जाण निश्चितीं अधिकार ॥१२॥
जाहलिया पुत्रसंतती । भार्या देऊनि पुत्राच्या हातीं ।
संन्यास करावा निश्चितीं । श्रुति ये अर्थीं संमत ॥१३॥
ज्यासी गृहस्थाश्रमीं नावडे भक्ती । अपार पोरांची संतती ।
जाहल्याही न धरी विरक्ती । जो वानप्रस्थीं रिघेना ॥१४॥
ज्याचा न फिटे विषयभ्रम । जो संन्यासी नव्हे निष्कर्म ।
त्याचें जाण निंद्य कर्म । स्वयें पुरुषोत्तम सांगत ॥१५॥
