विषयेषु गुणाध्यासात्पुंसः सङ्गस्ततो भवेत् ।
सङ्गात्तत्र भवेत्कामः कामादेव कलिर्नृणाम् ॥१९॥
कलेर्दुर्विषहः क्रोधस्तमस्तमनुवर्तते ।
तमसा ग्रस्यते पुंसश्चेतना व्यापिनी द्रुतम् ॥२०॥
विषयांचें गोडपण । सदा ध्याय ज्याचें मन ।
त्यासी विषयासक्ती जाण । अतिगहन उल्हासे ॥१३॥
विषयासक्तीचा संभ्रम । तेणें निर्लज्ज खवळे काम ।
कामास्तव अतिविषम । सोशी दुर्गम उपाय ॥१४॥
विषयकामार्थ जे उपाय । त्यासी प्रतिपदीं अपाय ।
जेव्हां विषयकामसिद्धी न होय । तेव्हा महाकलह विवादु ॥१५॥
जेथ अतिजल्पाचा विवाद । तेथ खटाटोपेंसीं सन्नद्ध ।
खवळला उठी क्रोध । अतिविरुद्ध दुर्धर ॥१६॥
क्रोध खवळल्या दारुण । बुद्धीचें तत्काळ नासे ज्ञान ।
तेव्हां विवेकाचें प्राशन । करी जाण महामोह ॥१७॥
विवेकाचें लोपल्या भान । स्तब्ध चेतना होय जाण ।
तेव्हां कार्याकार्यआठवण हेंही स्मरण बुडालें ॥१८॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.