क्षिपन्त्येकेऽवजानन्त एष धर्मध्वजः शठः ।
क्षीणवित्त इमां वृत्तिमग्रहीत्स्वजनोज्झितः ॥३८॥
त्याचें पूर्ववृत्त जे जाणती । ते अपमानूनि निंदिती ।
पूर्वी कदर्यू याची ख्याती । हा आम्हांप्रती संन्यास मिरवी ॥४५॥
येणें सूक्तासूक्तीं संचिलें धन । अधर्में वित्त झालें क्षीण ।
स्वजनीं सांडिला दवडून । पोटासी अन्न मिळेना ॥४६॥
अन्न मिळावया पोटासी । झाला कपटवेष संन्यासी ।
लाज नाहीं या निर्लज्जासी । योग्यता आम्हांसी दावितां ॥४७॥
पूर्वीलागूनि हा वंचकू । आतां झाला संन्यासी दांभिकू ।
याचें मत नेणे हा भोळा लोकू । महाठकू दृढमौनी ॥४८॥
हो कां बहुरुप्याचीं सोंगें जैसीं । तेवीं हा उत्तमवेषें संन्यासी ।
होऊनि ठकूं आला आम्हांसी । मारितां यासी दोष नाहीं ॥४९॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
