पथ्यं पूतमनायस्तमाहार्यं सात्त्विकं स्मृतम् ।
राजसं चेन्द्रियप्रेष्ठं तामसं चार्तिदाशुचि ॥२८॥
पवित्र आणि हळुवार । सत्यवृद्धीसी हितकर ।
अप्रयासीं प्राप्ति साचार । सात्विक आहार या नांव ॥३७०॥
अल्पाहार या नांव पथ्य । पवित्र म्हणिजे धर्मार्जित ।
तेंही अप्रयासानें प्राप्त । तो जाण निश्चित सात्विकाहार ॥७१॥
गोड खरपूस आंबट । तळींव घोळींव तिखट ।
चिरींव चोळींव तुरट । वळींव वळिवट आळिलें ॥७२॥
रसीं रसांतरमिळणी । पन्हीं कालवणीं शिखरिणी ।
कुडकुडीं निर्पूस सणाणी । आहारभरणी राजस ॥७३॥
नाना परींच्या आवडी । सडिवा सोलिवा परवडी ।
रसनासुखाची अतिगोडी । तो आहार निरवडी राजस ॥७४॥
नाना परींचे आयास । करुनि अतिप्रयास ।
आहार सेविती राजस । ऐक तामस भोजन ॥७५॥
सेवितां दुर्गंधि उन्मादक । परिपाकें करी मूर्ख ।
अशुचि आणि दुःखदायक । हा आहार देख तामस ॥७६॥
भगवंताचा भुक्तप्रमाद । साधुसज्जनांचें शेष शुद्ध ।
हा निर्गुण आहार प्रसिद्ध । ’च’ कारें गोविंद बोलिला ॥७७॥
ग्रासोग्रासीं गोविंद । येणें स्मरणें अन्न शुद्ध ।
हा निर्गुण आहार प्रसिद्ध । ’च’ कारें गोविंद बोलिला ॥७८॥
’अन्नं ब्रह्म अहं च ब्रह्म’ । पंक्तीकर तोही ब्रह्म ।
ऐसा ज्याचा भोजनानुक्रम । तो आहार परम निर्गुणत्वें ॥७९॥
त्रिगुणांचें त्रिविध सुख । निर्गुण सुख अलोलिक ।
त्याही सुखाचा परिपाक । यदुनायक स्वयें सांगे ॥३८०॥;
