यथोपश्रयमाणस्य, भगवन्तं विभावसुम् ।
शीतं भयं तमोऽप्येति, साधून् संसेवतस्तथा ॥३१॥
जेवीं वैश्वानर तेजोमूर्ती । त्याची सेवा जे करुं जाणती।
त्यांचें शीततमभयनिवृत्ती । तो करी निश्चितीं उद्धवा ॥११॥
शीत निवारी संनिधी । तम निवारी तेजोवृद्धी ।
भय निवारी भगवद्बुद्धी । जेवीं त्रिशुद्धी विभावसु ॥१२॥
तैशीच जाण सत्संगती । संगें त्रिविध ताप निवारती ।
तेचि अर्थींची निजयुक्ती । ऐक उपपत्ती उद्धवा ॥१३॥
शीत म्हणिजे द्वंद्वबाधु । तो समूळ निवारिती साधु ।
तम म्हणिजे अज्ञानांधु । त्यासी करिती प्रबोधु निजज्ञानें ॥१४॥
भयांमाजीं श्रेष्ठ मरण । भय निवारी साधु विचक्षण ।
निवारिती जन्ममरण । कृपाळु पूर्ण दीनांचे ॥१५॥
अग्नीसमान म्हणों साधु । हाही बोल अतिअबुद्ध ।
अग्नीहूनि अधिक साधु । तोचि प्रबोधु हरि सांगे ॥१६॥
अग्नीपाशीं प्रबळ धूम । साधु निष्क्रोध निर्धूम ।
अग्नि पोळी अधमोत्तम । साधू सर्वसम सुखदाते ॥१७॥
साधूंची धन्य संगती । संगें जडजाडय तोडिती ।
कर्माचें कर्मत्व मोडिती । बुडत्या तारिती निजसंगें ॥१८॥
