अवघाचि देव वेगळें तें काय । अर्थासाठीं डोय फोडूं पाहे ॥१॥
अवघाचि दंभ घातलें दुकान । चाळविले जन पोटासाठीं ॥२॥
काय आम्ही आतां पोटचि भरावें । जग चाळवावें भक्त म्हूण ॥३॥
तुका म्हणे आम्ही भावहीन जीव । म्हणोनि यादव दुरी झाला ॥४॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
