फुले बघा सुंदर किती
नाजूक त्याच्या छटा,
कोसळून मातीतं गारा
झाल्या पांढऱ्या वाटा..
घोंगावतात वाऱ्यासंग
शुष्कपर्ण उंच नभाशी,
तोडून सारी नाती
या काळ्या मातीशी...
राना वनातून धावतो
गार-गार वारा,
जेव्हा कोसळतात येथे
पावसात गारा..
गारा खाऊन मन
चिंब ओलं झालं
तुझ्याच आठवणीत
सांजवेळी अबोल झालं...
संजय सावळे
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
