पाऊस पडतो रान भिजवतो
विहीरी भरतो काठोकाठ,
माणूस राहतो,एकटा जळतो
जळून उरतो,स्मशान घाट ....
धूर उडतो,गोंगाट उठतो
सरते जीवन पाठोपाठ
शब्द दडतो, सूर हरवतो
मातीत बुजतो,स्मशान घाट...
दहावा घडतो,पिंडदान करतो
पुन्हा धरतो नदी काठ ,
तेरावा सरतो,निश्चल पडतो
दुःखात रडतो स्मशान घाट...
एकटा उरतो,भेटीत जाळतो
भोवती मोजतो फुटके माठ,
पाऊस पडतो,वाहून जातो
शेवटी उरतो स्मशान घाट...
संजय सावळे
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
