हरिश्चंद्रेश्वर मंदिराच्या उजवीकडे केदारेश्वर ची विशाल गुहा आहे. तिथे एक मोठे शिवलिंग आहे, जे सर्व बाजूंनी पाण्याने वेढलेले आहे. आधाराने त्याची उंची ५ फूट एवढी आहे आणि पाणी कमरेपर्यंत आहे. इथे शिवलिंगापर्यंत कोणीही पोचू नये म्हणून पाणी अतिशय थंड आहे आणि अत्यंत कठीण आहे. इथे बाहेर कोरलेल्या मूर्ती आहेत. पावसाळ्यात इथे अशा प्रकारे पाणी वाहत असते की या गुहेपर्यंत पोचणे हि अशक्य कोटीतली गोष्ट आहे.
फोटो पाहून लक्षात येते की तिथे शिवलिंगाच्या वर एक मोठा कडा आहे. तिथे चारही बाजूला शिवलिंगाची निर्मिती केलेले खांब आहेत. प्रत्यक्षात या खांबांच्या बाबतीत इतिहासाला माहिती आहे, परंतु इथे वदंता आहे की जीवनाच्या चार स्तंभांमध्ये युगांना चित्रित करण्यासाठी हे खांब बनवलेले आहेत - सतयुग, त्रेतायुग, द्वापरयुग आणि कलियुग. जेव्हा एक युग आपल्या काळाचा अंत करण्यासाठी येते, तेव्हा एक खांब तोडला जातो. आणि इथले ३ खांब आधीच मोडलेले आहेत. इथे धारणा आहे की आत्ता कलियुग आहे आणि जेव्हा चौथा खांब मोडेल, तो वर्तमान युगाचा अंतिम दिवस असेल.
या जागेचे आणखी एक वैशिष्ट्य म्हणजे पाणी दररोज आधारावर चार भिंतींमधून या मंदिरात येते आणि हे पाणी इथले वातावरण अतिशय थंड बनवते. त्यामुळे इथे आतपर्यंत जाणे कठीण होते. आणि पावसाला सोडून वर्षातले बाकीचे महिने असे पाणी झिरपणे हि हैराण करणारी गोष्ट आहे. आणखी हैराण करणारी गोष्ट म्हणजे पावसाळ्याच्या दिवसांमध्ये पाणी अजिबात कसे झिरपत नाही.
